Rozdział IV

- Dziękuje - odpowiedziała zawstydzona dziewczyna.
Do jej policzków zaczęła napływać krew. Czuła, że się rumieni, więc spuściła głowa. Zayn na ten widok zaśmiał się. Ponownie na siebie spojrzeli. Ellien chciała już wypowiedzieć słowa, których napewno by żałowała, kiedy do salonu weszła Danielle.  Co takiego nią kierowało, że chciała powiedzieć "Podobasz mi się" chłopakowi, którego nie zna praktycznie wcale? Miała Aarona. Kochała go i nie miała zamiaru kończyć ich związku., ale do Malika coś ją przyciągało. Nie rozumiała swoich uczuć. O ile to co działo się pomiędzy tą dwójką można nazwać uczuciem.
- Zostajesz na noc! - wykrzyknęła Dan
Ellien wróciła do rzeczywistości. Pierwsze co zauważyła to zawiedziony wzrok Harry'ego, skierowany w jej stronę. Nie cieszył się, że Elli zostaje na noc? A może miał inmy powód? Dziewczyna nie wiedziała co o tym myśleć.
- Ty jesteś genialna! Masz zajebisty dar przekonywanie/ Nie wierze, że moja matka się zgodziła - nastolatka rzuciła się na szyje starszej koleżance.
- Wiesz.. Ma się to coś - zaśmiała się Peazer.
Elli zawtórowała jej. Ten dzień miał być dla niej męką. I tak rzeczywiście było. Dopóki nie spotkała po latach Harrego i nie poznała Danielle, Liama no i.... Zayn'a. Nie wiedziała co o nim myśleć, ale postanowiła się tym już dzisiaj nie przejmować. chciała żyć chwilą. Zapomnieć o wszystkich problemach.
- Gdzie będę spać? - zapytała nagle brunetka.
- Zaproponowałabym ci nocleg u mnie, ale dziele sypialnie z Liam'em - powiedziała Dan - Biorąc pod uwagę, którego z chłopaków najlepiej znasz, przychodzi mi na myśl Hazza.
Chłopak słysząc swoje imię wyrwał się z zamyślenia i spojrzał po twarzach wszystkich ludzi znajdujących się w pomieszczeniu.
- To jak? Przygarniesz mnie? - Ellien skierowała pytanie w kierunku przyjaciela.
- Jasne - odpowiedział cicho chłopak. - Pierwsze drzwi po lewej.
Nastolatek poszedł na górę, zostawiając resztę w salonie. Nikt nie miał pojęcia o co mu chodziło. Ale prawda była taka, że tylko Ellien się tym naprawdę przejęła. Współlokatorzy Harry'ego znali go i wiedzieli, że chłopak miewa wahania nastrojów
- Też już pójdę. - mruknęła nastolatka - Dobranoc wszystkim..
Lynette skierowała się w tym samym kierunku, co chwilę przedtem jej przyjaciel.  Weszła w drzwi o , których mówił Hazza. Pokój był w odcieniach beżu. Styles zawsze lubił takie klimaty i Ellien dobrze o tym wiedziała. Na środku stało wielkie łózko. Dziewczynie przypomniało się, że Hazz zawsze marzył o bardzo wielkim łóżku. Udało mu się spełnić marzenie. W pomieszczeniu znajdowały się dwie pary białych drzwi. W rogu stała gitara, a obok niej dębowe biurko. Naprzeciwko znajdowało się wielkie okno. Dzięki niemu do pomieszczenia wpadało tyle światła. Na ścianach wisiały zdjęcia. Na jednym z nich zauważyła całującego się Stylesa i Libby. Pamiętała je doskonale.  Przecież sama je robiła.. Obok tej fotografii znajdowała się kolejna. Tym razem dziewczyna rozpoznała samą siebie. Obok niej stał Harry i obejmował ją w pasie.
- Pamiętasz? -  usłyszała męski głos za sobą.
Gwałtownie odwróciła głowę. Z jednych drzwi wyszedł Hazza. Miał na sobie tylko bokserki. Jego włosy były mokre i lekko wyprostowane. Z ich końcówek kapały jeszcze krople wody. Opadały one na jego opaloną klatkę piersiową. Ellien widziała go wiele razy bez koszulki. W końcu ich obóz był nad morzem. Wtedy był jeszcze chłopcem i widok jego klaty nie wzbudzał w niej większych emocji. Teraz było inaczej. Nastolatka pierwszy raz pomyślała o nim w innej kategorii niż przyjaciel. Był przystojny.
- Tak. -  szepnęła tak, że chłopak ledwie ją usłyszał.
-- Pamiętam jakby to było wczoraj.
- Ja też. Byłeś moim jedynym prawdziwym przyjacielem.
- Masz Libby. Dlaczego używasz czasu przeszłego?
- Kocham  ją, ale czasami jest nieznośna. Z tobą mogłam porozmawiać zawsze i o wszystkim. Nie wiem czy nadal mogę nazywać cię przyjacielem, gdy tak długo się nie widzieliśmy/
- Odnaleźliśmy się. Czas to nadrobić.  - podszedł bliżej dziewczyny.
Uśmiechnęła się w jego kierunku.
- Wiesz co? Z chęcią.
- To co robisz jutro? - zapytał Hazz.
- Spotykam się z tobą.
- Serio? Fajnie wiedzieć.
Zaśmiałam się. Po chwili przypomniało mi się zachowanie Harry'ego na dale. Uśmiech zszedł mi z twarzy.
- Wszystko okey? - spytałam go.
- Tak, a czemu pytasz?
- Tak nagle poszedłeś na górę. Jakbyś się czymś przejął.
- Wszystko okey - skłamał.
Miał powód dla, którego humor mu się zepsuł. Jednak Ellien nie mogła o tym wiedzieć.
- To dobrze. Idziemy spać? - uśmiech ponownie rozświetlił twarz dziewczyny.
- Okeey. - powiedział Harry wskakując na łóżko.
- Cholera - mruknęła nastolatka.
- Co?
- Nie mam piżamy.
Dziewczyna chciała już iść do Danielle i poprosić o jakąś koszulkę, gdy Harry zaproponował pomoc.
- W garderobie powinno coś być.
Ellien poszła w tamtym kierunku. Otworzyła drzwi. Ujrzała wielkie pomieszczenie. Było tam pełno ubrań. Wzięła pierwszą lepszą koszulkę. Trafiła na fioletową z napisem "sexy boy". Zaśmiała się na ten widok. Wróciła do sypialni. Hazza leżał na łóżku i bawił się telefonem. Poszłam do łazienki. Zdjęłam ciuchy i przemyłam twarz. Ubrała koszulkę od Hazzy. Nie chciała brać dzisiaj prysznica. Nie miała bielizny na zmianę. Ubrania zostawiła w łazience. Wróciła do sypialni. Z rozbiegu wskoczyła na wielkie łoże.
- Branoc, Styles.
- Branoc. - przytulił ją i pocałował w policzek.
Chwile później obydwoje zasnęli.
_________________________________________________________________________________
Przepraszam, przepraszam, przepraszam! Rozdział jest dosyć późno, bo wena kompletnie mnie opuściła.. Nie mogę nawet zdania wycisnąć z mojej głupiej głowy ;x Gdyby nie to, że ten rozdział miałam już napisany dużo wcześniej nie byłoby go. Teraz już nie mam kompletnie nic napisane na przód... Proszę o komentarze :) Może jak dowiem się, że ktoś to czyta to wena powróci? Kto wie.. :) A i jeszcze jedno.. CHCECIE, ŻEBYM ZROBIŁA PYTANIA DO POSTACI? :)